Page 38 - turkce
P. 38

kalsiyum  ile  daha  fazla  yumuşatılır  ve  nötralize  edilir;  kaslı  taşlıkta  gerçekleşen  fiziksel

               parçalanma sonucunda 2 μ’den küçük parçacıklar oluşur, böylece mikrobiyal işleme uygun bir
               yüzey  alanı  sağlanır.  Son  olarak,  bu  öğütülmüş  materyal,  mide  ve  ince  bağırsakta  lümene

               salgılanan proteaz, amilaz, lipaz, selülaz ve kitinaz gibi çeşitli enzimlere maruz bırakılır [20,
               35, 36].


               3.3.1. Toprak Solucanlarının Fizyolojisi ve Yaşam Koşulları

               Toprak solucanlarının vücut yapısı neredeyse silindirik şeklindedir, ancak bazı türlerde dörtgen,

               sekizgen veya trapezoidal enine kesit alanına sahip olabilir ve bazı türlerde vücut yapısı düz

               olabilir. Vücut  uzunluğu  15  mm  ile  300  mm  arasında,  çapı  ise  1-10  mm  arasında  değişir.
               Solucanın vücudundaki dış oluklar, Furrow, iç perdeliklerin yerini belirtir. Bu perdeler, vücudu

               benzer  parçalara  böler  ve  bunlara  Somit  veya  Metamer  denir.  Dış  ikincil  oluklar, Annuli,
               genellikle  üç  halka  oluşturur.  Bu  ikincil  oluklar  sanal  bir  bölünmedir  ve  vücudun  iç

               anatomisinde bulunmaz. İlk vücut segmenti olan Peristomium, ağzı çevreler ve sırt bölgesinde

               Prostomium adı verilen bir lob bulunur. Ağız ile Prostomium’un bağlantısı türlere göre değişir
               ve bu bağlantı, solucanların sınıflandırılmasında kullanılır.


               Toprak solucanları her iki cinsiyete de sahip androgindir ve hem erkek hem de dişi üreme
               sistemlerine sahiptir, bu sistemler çoğunlukla vücudun ön kısımlarında bulunur. Solucanların

               sindirim  sistemi  basittir. Toprak  solucanları  bitki  kökleri,  yapraklar  ve  tohumlar,  protozoa,
               larva, rotiferler, bakteri, mantar gibi mikroskobik organizmalar ve özellikle büyük hayvanların

               dışkıları  dahil  hemen  her  şeyi  yerler. Yemek  toprakla  birlikte  alınır  ve  solucanın  sindirim

               kanalında  ilerler.  Toprak  solucanları  yıl  boyunca  sürekli  veya  yarı  sürekli  olarak  yumurta
               bırakır. Solucan yumurtaları bir kokon (yumurta) içinde yer alır ve kokanın şekli solucan türüne

               göre farklılık gösterir. Nemli koşullarda ve 16-27 °C sıcaklıkta, yumurtalar 14-20 gün içinde

               küçük solucanlar olarak çıkar. Birçok toprak solucanının doğal yaşam süresi kısadır; bazı türler
               doğal tehlikelerden korunmaları durumunda 1,5 yıldan daha uzun yaşayabilirler.


               Solucanların aktivitesi, metabolizması, büyümesi ve üremesi sıcaklıktan büyük ölçüde etkilenir.
               Sıcaklık ve nem genellikle ters bir ilişkiye sahiptir. Solucanlar için yüksek sıcaklık ve kuru

               ortam, düşük sıcaklık ve su doygun ortamdan daha sınırlayıcıdır. Solucanların kokon üretimi
               ve yumurtadan çıkışı da sıcaklıktan etkilenir. Örneğin, Eisenia fetida'da kokon üretimi, sıcaklık

               10'dan 25 °C'ye arttıkça doğrusal olarak artar, ancak 25 °C'de kokondan çıkan solucan sayısı
               20  °C’den  daha  azdır.  Kokon  açılma  süresi  de  sıcaklığa  bağlıdır.  Yumurta  açılarak  çıkan

               solucanın olgunluğa ulaşması 18 °C’de 9,5 hafta sürerken, 28 °C’de sadece 6,5 hafta gereklidir.



                                                                                                        30
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43