Page 23 - turkce
P. 23
2. SOLUCAN GÜBRESİ ÜRETİM TİPLERİ VE YÖNTEMLERİ
2.1. Türler
Solucan gübresi üretiminde kullanılacak sistemin türü, üretimin büyük veya küçük ölçekli olup
olmadığı, solucan gübresi satışı için solucan üretimi, gübre hasat süresi, altlık olarak
kullanılacak malzemelerin bulunabilirliği, iş gücü ve ihtiyaçlar ile çevresel koşullara bağlı
olarak iki ana başlık altında sınıflandırılır. Bunlar, yığın-statiksistemler ve sürekli akış
sistemleridir (Tablo 1).
2.1.1. Yığın-Statik Sistemler
Parti sistemi, her şeyin (solucanlar, besin ve gübre) bir kerede kaba/yığına eklendiği bir
uygulama prosedürünü izler. Sistem kapatılır ve 30 gün boyunca kendi haline bırakılır. Bu
günlerin sonunda solucanları, sıvı gübreyi (su geçirmezse) ve solucan gübresi hasat
edebilirsiniz. Yığın sistemi, malzeme yatırım maliyetlerinin düşük olması, kutular kullanılarak
dikey şekilde istiflenebilmesi sayesinde alan optimizasyonu sağlaması gibi avantajlar sunar.
Ancak, parti sistemi iş gücü yoğun olduğundan dezavantajlı olabilir. Tüm partilerin her ay
değiştirilmesi ve sistemden solucanların başka bir partiye taşınması gerekmektedir. Sistem
genellikle su geçirmez bir kutuda (IBC konteyner) sıvı gübre elde etmek ve solucanları
çoğaltmak için kullanılır. Ancak, bir miktar solucan gübresi da üretilebilir [11].
2.1.2. Sürekli Akış Sistemi
Sürekli akış sistemleri, biyokütle atıklarının işlenerek solucan gübresi üretilmesinde kullanılan
sistemlerden biridir. Sürekli akış sistemleri, dinamik çalışma koşulları ile karakterizedir. Taze
atığın reaktöre sürekli girişi ve işlenmiş atık ile solucan gübresinin reaktörden çıkışı aynı anda
gerçekleşir. Metal veya plastik malzemeden tasarlanabilir. İki ana türü vardır: sürekli altlık
beslemeli reaktörler ve sürekli solucan ve altlık beslemeli reaktörler.
Sürekli Akış sisteminde, yığına sürekli olarak besin eklenir ve solucanlar her zaman aktif olup
eklenen yeni besine doğru hareket eder. Bu, açık hava yığınları veya üstten havalandırma
sağlayan kazıklar üzerine inşa edilen açık yükseltilmiş yataklar şeklinde olabilir ve hasat alt
kısımdan yapıldığından bu bölgelere "alt" denir. İki ay sonra hammadde üstteki "ızgaradan"
eklenir. Sürekli süreç sayesinde, sürekli olarak hasat yapılabilir. Yatırım maliyetleri genellikle
diğer sistemlere göre daha yüksektir. Ayrıca, besleme ve hasat sürekliliği sağlandığından daha
fazla girdi (yem) ve iş gücü gerektirir.
15